Afgelopen zondag ben ik wezen wandelen in het beukenbos bij Vilsteren, een heel ander bos dan de Zwarte Dennen waar ik het weekend daarvoor wandelde. Door dit bos liep een wandelpad, een deel van een soort knooppuntroute maar dan voor wandelaars. Voor de wandelaars stonden hier en daar bankjes, heel bijzondere bankjes zoals deze op een heuveltje rondom een hoge dennenboom.
En vanaf dat bankje had je dan weer een prachtig uitzicht door het beukenbos.
De beukenbladeren waren grotendeels al goudbruin met hier en daar wat geel en groen.
En op de bosbodem waren uiteraard weer paddenstoelen te vinden. Vooral de rode koolzwammetjes waren veel aanwezig.
Maar er waren ook andere te vinden zoals deze. In eerste instantie dacht ik dat het een aardappelbovist was, maar eenmaal op de knieën zag hij er toch heel anders uit.
Dan was er nog een rode russela die het gelukt was om door de dikke laag bladeren op de bosbodem wist door te dringen.
Ik vond ook nog een late porseleinzwam, iets wat je in een beukenbos natuurlijk vaker ziet, maar ze zijn zo teer dat ze vaak bij de eerste nachtvorst alweer verdwenen zijn.
Verderop langs het pad kwam ik nog een bankje op een mooi plekje tegen. Deze had een beukenhaagje dat als een paar armen om het bankje heen gekruld stonden.
Vanaf de zitplek keek je uit over de weilanden naast het bos.
Het was weer een heerlijke, stille wandeling, maar het werd tijd om naar huis te gaan, naar de warmte en de cappuccino.
Geef een reactie