Deze ochtend gingen wij aan land bij Poolepynten, een strand dat bezaaid lag met van alles en nog wat dat aangespoeld was. Als eerste vielen de zeewieren op. Sommige zeewieren waren aangespoeld met de stukjes rots waar ze zich aan vast gezet hadden.
Andere wieren waren klein maar dan weer prachtig van kleur.
Wat er ook veel te zien was waren botten. Er was bijvoorbeeld hele grote zoals deze ruggewervel van een walvis.
Maar de meeste botten waren toch van zeehonden en walrussen, stille bewijzen dat in andere delen van het jaar het hier wemelde van deze dieren.
En dan waren er nog botten van rendieren, in dit geval een schedel met nog 1 gewei.
Heel even dacht ik de schedel van een aap gevonden te hebben….
maar het bleek een stuk wervel van een walvis te zijn, nou ja, wat er nog van over was dan.
Maar natuurlijk lag er ook allerlei ander spul, zoals bijvoorbeeld dit hout. Een deel van een boot waarschijnlijk. Voor mij als leek zag het er als een heel oude boot uit, het doet je afvragen wie er ooit mee gevaren hebben en hoe het hier uiteindelijk terecht is gekomen.
In al dat aangespoelde hout zaten ook weer prachtig verroeste spijkers en andere ijzeren dingetjes.
Het hout zelf was ook prachtig om te zien, sommige stukken leken wel blauw van kleur.
En dan waren er nog die vreemde rolletjes, ik zou toch zweren dat het berkenbast was, maar in zo’n uithoek van de wereld waar helemaal geen bomen voorkomen? Nou ja, van 3cm hoog, maar dat kun je nauwelijks bomen noemen toch? En toch bleken deze rolletjes van berken af te komen, helemaal hier naar toe komen drijven op de golven.
Het was weer een heerlijke wandeling in een prachtig landschap waarbij op de grond voor onze voeten ook weer veel te zien was. We zagen zelfs in de verte een walvis voorbij zwemmen, op de foto niet meer dan een zwart stipje in een uitgestrekte zee dus die foto heb ik maar niet geplaatst.
Geef een reactie