12 April, koddig

Wat waren ze schetig, de kleine everzwijntjes bij het aardhuis. Een bundel beweging dat van hot naar her rende, achterelkaar aan of over elkaar heen.

Of om, net als de volwassenen, met hun neuzen in de grond wroeten opzoek naar voedsel.

Na al dat heen en weer geren en gestoei was het rusten geblazen. En wanneer het zo koud is als het rond deze tijd kan zijn, kun je maar beter dicht op elkaar kruipen. Dat luidde weer een nieuwe drukke periode in: elk van hen wou in het midden, daar waar het lekker warm was. Het leek dan ook meer op een bewegende, gestreepte bal dan op een hoopje rustende kleintjes.

En na die poging om gezamenlijk even te rusten was het voedertijd. Moeder haalde ze op, liep naar een rustig plekje, en ging liggen zodat iedereen bij de tepels kon.

Het was lastig afscheid van ze te nemen, maar met twee vol geschoten geheugenkaarten was het maar beter om te gaan om een andere keer terug te gaan.

Laatste berichten:

Wekelijks op de hoogte blijven van nieuwe blogjes?

Laat dan hier je E-mailadres achter:


Geplaatst

in

door

Reacties

5 reacties op “12 April, koddig”

  1. Margo avatar

    Leuk hoor, die zwijntjes! Ik kwam even kijken want ik verwachtte een mistfoto! Hier trekt het nu een beetje op, maar het was erg mistig!

  2. Anita avatar

    Gewéldig! Je zou er zo een mee naar huis willen nemen.
    Foto 7 doet me glimlachen. Hele mooie serie!
    Groet, Anita

  3. FotoAnna avatar

    Werkelijk schitterende serie, Marmein!
    Dit zijn echte speenvarkentjes… heel koddig… ;-))
    Lieve groetjes van Anna

  4. jantien avatar

    PRACHTIG!!!!!!

  5. klaproos avatar

    dag marmein,
    wat mooi om t e zien,
    maar kon je zo dichtbij komen dan, meestal is mams heel alert, en agressief als je té dichtbij komt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *