Hij mag graag buiten zijn. Waar hij dan uithangt en wat hij daar doet, ik heb geen idee. Heel af en toe zie ik hem langs komen rennen, alsof iets of iemand hem op de hielen zit. Zover ik het begrijp speelt hij dan tikkertje met zich zelf. Of een denkbeeldige vriend, dat kan natuurlijk ook.
Maar gisteren kon het even niet. Na dat ik tijdens een stevige regenbui en ingepakt in een regenpak thuis kwam, zat Picolo voor het raam naar de natte wereld te kijken. Wachtend op drogere tijden.
Konden we maar die manier van leven ons eigen maken, katten zijn van nature zenmeesters.
Ja bedankt! Hij komt in de verzameling!
(als er weer wat activiteit komt)
Heb je deze vanaf de iPad gepost?
Nee, ik kan immers geen foto’s verkleinen met de ipad
Jawel. Met de app van WordPress kun je het formaat per foto aangeven!
Ik dacht het omdat je een ander (wit) randje hebt.
Tjonge jonge…