ZusL heeft al een half jaar last van haar linker voet. Na een zware verstuiking bleef ze last houden van pijn, gek genoeg op een andere plek dan waar de verstuiking zat. Dat betekende voor onze vakantie in Kameroen dat er geen lange, ruige wandelingen in zaten.
In een dorpje even verderop woonde een sjamaan, die wilde de voet van mijn zus wel behandelen. Twee maal daags kwam hij achterop de brommer van zijn zoon bij ons huis langs om mijn zus te behandelen.
De behandeling bestond uit een massage van de voet, tussen door hield hij zijn handen steeds even boven een vuurtje. Of dat nu was om de ziekte van zijn handen af te branden of om zijn handen te warmen zodat hij beter kon masseren weten we niet. Na de massage werd de voet ingesmeerd met een mengsel van as en kruiden. De eerste paar uur mocht ZusL dan niet zwemmen, knap lastig als de zee van zo dichtbij lonkt.
ZusL dacht eerst dat het hielp, later toch weer niet, maar nu ze een weekje thuis is is er toch verbetering merkbaar. En nu maar plannen maken om het mannetje over te halen naar Nederland zodat hij ZusL en Pa kan behandelen. Pa heeft nog wel een kamertje over, toch?
Geef een reactie