Ik kan ook niet even een raampje open zetten, of meneer moet meteen zijn neus er doorheen steken. Eerst even kijken, dan er in gaan zitten en daarna naar buiten springen als het mogelijk is. Vervolgens komt hij via de achterdeur naar binnen, ziet een open raam in de kamer, trekt een sprintje, neemt een grote sprong, gaat in het raamkozijn zitten en springt weer naar buiten. Het verveelt hem nooit.
27 Juli, open
door
Reacties
Eén reactie op “27 Juli, open”
-
Leuke voor mijn verwaarloosde weblog!
Geef een reactie