Gisteren was het prachtig weer, de hoogste tijd om op de fiets te stappen om richting de Boschplaat te fietsen. Ik begon nog met een open jas aan maar al snel verdween die in de fietstas. Onderweg nog even gestopt voor koffie bij het Hartbreakhotel om vervolgens weer door te fietsen richting het oosten. Het fietspad slingerde zich door een prachtig duinenlandschap en eindigde uiteindelijk aan het begin van het natuurgebied de Boschplaat. Nu het wat later op de ochtend was, was het er ook druk. Ik besloot dan ook wat rust te zoeken door een duin op te klimmen.
Zittend in het zand, even uit de wind, begonnen mij de prachtige structuren in het zand op te vallen. Die structuren kwamen er niet zo maar, ze zijn gevormd door wind en stuivend zand, oppassen dus voor de camera en even geen lenzen wisselen.
Eenmaal de duinen over, op het strand, waren overal miniduintjes te zien. Zelfs een hoopje konijnenkeutels werden tot heuveltje omgetoverd.
De scharen van een krab leken wel mouwen te hebben gekregen.
Via het strand ben ik weer terug gelopen naar de plaats waar ik de fiets had achtergelaten. Tijd om de twee uurtjes naar huis weer te fietsen.
Geef een reactie