Gisteren, tijdens een boswandeling in het Voorsterbos, stapte ik bijna op dit beestje. In eerste instantie zat het doodstil midden op het bospad. Waarschijnlijk had hij mij horen stampen en had het besloten dat stil zitten en in de omgeving op gaan de beste manier van verstoppen was. Dat was ook zo want pas toen ik een meter of twee bij het egeltje vandaan was zag ik hem zitten.
Net toen ik mij op de grond liet zakken om vanaf gelijke hoogte een foto te maken scharrelde het het pad af. Eenmaal tussen de bladeren naast het pad ging hij gewoon weer zijn gang, al snuffelde hij af en toe wel mijn geur op. Het egeltje had geen linkeroogje meer maar leek zich daar prima mee te redden.
Geef een antwoord