Tot nu toe heb ik de druppel foto’s gemaakt met behulp van een pipetje voor de druppels en een draadontspanner om de camera te bedienen. Achter de vallende druppels staat een transparante gekleurde plastic documentenmap (van de Action) waar dan weer de flitser achter staat.
Maar wanneer je je verdiept in de wereld van vallende druppels fotograferen, kom je er achter dat om echt mooie, ragfijne druppel-botsingen te fotograferen, je aardig wat technologie nodig hebt. Apparatuur waarmee je kunt bepalen hoe groot de druppels moeten zijn en hoe snel ze achterelkaar moeten vallen, en dan nog apparatuur die tot op de milliseconde je camera aanstuurt. En al dat spul is aardig aan de prijs met zo’n 300 euro.
Nu is er ook nog de mogelijkheid om zelf apparatuur te maken waarmee je druppels laat vallen en je camera aan stuurt. Met behulp van een microprocessor die je moet programmeren en een schakelbord waar je weerstanden, ledjes, transistors etc op kunt klikken, zou je een ‘druppelapparaat’ moeten kunnen bouwen.
Dat leek mij wel wat, en zo kon het gebeuren dat ik druppels wilde fotograferen en mij nu aan het verdiepen ben in electronica en programmeren. Ik heb nog meer een heel klein stapje gezet door een ledje te laten knipperen, maar ben erg benieuwd naar waar het pad mij nog verder brengt. Als ik niet te veel zijpaden af loop moet ik uiteindelijk wat nauwkeuriger druppels kunnen laten vallen.
Geef een reactie