Tja, je moet wat wanneer de rabarber op de tuin er prachtig bij staat. Dit keer zijn het cupcakes met custardvla geworden. Als kind was ik gek op custardvla. Gek genoeg kan ik mij niet herinneren dat ik dat later, toen ik op mijzelf woonde, ik dat wel eens klaar had gemaakt. En dat terwijl ik mij als kind had voorgenomen dat, wanneer ik eenmaal op mijzelf woonde, ik elke dag custardvla zou eten.
Het was wel zoeken in de supermarkt, maar ik heb het pak met custardpoeder gevonden. Ook dit keer was er weer de verwondering over het geel worden van het poeder zodra je er de koude melk doorheen roerde. Daarna het koude papje door de warme melk heen roeren en al roerend wachtend op het dik worden van de custard, net als vroeger.
Tegen de tijd dat de rabarbercakejes klaar waren was ook de custardvla klaar. Nog wel warm, maar ja, zo is het natuurlijk wel het lekkerste.
Geef een antwoord