In het vroege voorjaar had ik ze al gezaaid, de annanaskers. Op de plaatjes die ik er van zag deden ze mij denken aan de Chinese lampionnetjes. Ik had dan ook verwacht dat de plantjes er zo zouden uit zien maar ze bleken een heel andere groeiwijze te hebben. Toen de plantjes nog jong waren was dit niet zo goed te zien, en eenmaal wat groter dacht ik eerst dat het verdwaalde aardappelplantjes waren. Ik heb er zelfs een paar uitgetrokken voor dat ik in de gaten had dat het de annanaskers was.
Een tijd lang was ik de plantjes vergeten, ik dacht eigenlijk dat het kweken van de kers mislukt was. Maar bij het weghalen van het weer overvloedig groeiend onkruid zag ik ineens her en der kleine belletjes liggen. Ze hadden de vorm als die van de lantaarntjes maar waren niet groter dan een knikker. In elk van die belletjes zat een oranje geel besje en o, o, wat smaakten die lekker! En ze doen hun naam eer aan, ze smaken echt naar annanas.
Geef een reactie