Het is hier lange tijd stil geweest, veel langer dan de bedoeling was. Maar er is dan ook veel gebeurd.
Voor mijn vakantie naar Australië was het maanden lang wikken en wegen of ik zou gaan of niet. De gezondheid van mijn vader was niet goed. Dat was het al een paar jaar niet en elk jaar was het eigenlijk weer een zorg of het verantwoord was om op vakantie te gaan of niet. En dit jaar dan ook nog eens Australië, veel verder weg kon ik ook niet gaan. Maar ik ging, ook op zijn aanraden, iets wat mij net dat duwtje gaf.
Maar na 7 dagen in Australië bleek zijn gezondheid toch sneller achteruit te gaan dan verwacht en ben ik terug gegaan naar Nederland. Die dag is hij niet meer wakker geworden en een uur voor ik bij hem zou zijn is hij overleden. Gelukkig heb ik voor ik op reis ging afscheid van genomen, wetend dat er een kans was dat ik hem niet meer in leven zou zien.
We missen hem allemaal, Opa Pestkop die zelfs op zijn 88ste de kwajongen was die hij altijd is geweest.
Jullie begrijpen vast dat ik even tijd nodig had om alles te verwerken, om bij te komen van dit alles en mijn ritme weer moest zien te vinden. Maar ik ben er weer, en hoop dat jullie er ook nog zijn.
Geef een reactie