Vorig jaar ben ik in de winter bezig geweest met het fotograferen van botsende druppels. Voor het fotograferen van zo’n druppelbotsing moet je op hoge snelheid het beeld bevriezen. Dit gebeurd niet met de camera (kan natuurlijk wel als je een high speed camera hebt) maar dit doe je met behulp van flitsers. De kunst is dan om op het moment dat vallende druppel op een opspattende druppel botst de camera open staat om de foto te maken en de flitsers af gaan om het beeld te bevriezen. De vorige winter probeerde ik te doen met een pipetje dat ik vastgebonden had aan een balkje boven een bak met water, met mijn andere hand probeerde ik dan op het juiste moment een foto te maken. Op de 500 foto’s lukte het mij om 3 botsingen te fotograferen.
Er zijn andere methodes met een veel grotere kans om zo’n botsing te fotograferen. Zo kun je bijvoorbeeld een kastje kopen waarop je je flitsers, je camera en een magneetventiel kunt aansluiten. Het is dan even uitvogelen wanneer de druppels moeten vallen, wanneer de camera opengezet moet worden en wanneer de flitsers af moeten gaan, maar dat eenmaal uitgevogeld, ben je wel heel trefzeker. En 500 euro armer, net iets meer dan ik over heb voor het spelen met water.
Een andere mogelijkheid is proberen zelf zo’n kastje te bouwen, dat leek mij ook een veel leuker pad naar het eindresultaat. Internet staat bol met uitleg over hoe je dat moet doen. Fluitje van een cent toch? En dus kocht ik een arduino, en ging ik op zoek naar de juiste schakeling en het juiste magneetventiel.
Het bleek nog een heel gepuzzel. Elke keer wanneer ik dacht een goede schakeling gevonden te hebben bleek het niet te werken. Geen idee of ik een fout had gemaakt in de schakeling of dat er een foutje in het programma zat waarmee de arduino moest worden aangestuurd. Uiteindelijk vond ik een schakeling met software en een programma dat wel eens zou kunnen werken. Jammer genoeg kwam het met wel heel weinig uitleg en duurde het een tijd voor ik door had dat ik in het programma eerst ergens op moest klikken voor ik verbinding kon maken met mijn magneetventiel. En de schematekening vertelde mij niet hoe ik de 12V voor het magneet ventiel moest aansluiten maar uiteindelijk kreeg ik de boel aan de praat.
Jammer genoeg bleek het magneetventiel dat ik had gekocht niet geschikt en moest ik op zoek naar een andere. Die vond ik op Ebay maar ook dit keer had ik pech. Toen na anderhalve week het ventiel eindelijk werd bezorgt bleek het een andere te zijn dan ik had besteld. Gelukkig had ik voor de zekerheid ook nog een ventiel in Amerika besteld en kon ik na een week toch aan de slag. Na een half uurtje prutsen was het eindelijk zo ver, ik had mijn eerste botsende druppels.
Nu kan het echte spelen beginnen. Spelen met kleurstoffen, flitsinstellingen en met de bakken waar ik het water in laat vallen. En natuurlijk met het uitvogelen van hoe groot de druppels moeten zijn en hoeveel tijd er tussen de druppels in moet zitten voor het mooiste effect. Dat is nog een heel uitzoekwerk want je moet weten wanneer de opspattende druppel zijn hoogste punt heeft bereikt en wanneer de tweede druppel daar ook moet zijn voor de mooiste botsing.
En dan moet ik ook nog gaan oefenen met hoe groot de druppels moeten of kunnen zijn voor een ander effect en kun je ook nog spelen met vloeistoffen in het water. Je kunt het water dikker maken met gelatine achtig spul of juist weer dunner met glansspoelmiddel. En misschien dat alcohol in het water ook nog weer zorgt voor andere effecten. Kortom, ik ben nog lang niet uitgespeeld.
Geef een reactie