Zondag had ik een goed dagje wat mijn knieën betrof, het was nog mistig ook dus een mooie gelegenheid om eens naar het bos te gaan. Het werd tijd ook, het was ruim 4 maanden geleden dat ik een wandeling had gemaakt.

Natuurlijk had ik de camera meegenomen, al viel het fotograferen niet mee. Normaal gesproken zou ik bij macro-onderwerpen op mijn knieën gaan zitten of op mijn buik gaan liggen, maar dat zat er dit keer niet in. Het werd een beetje klooien met de camera op de grond zetten, mij voorover buigen en proberen via de live view zien op welk deel van mijn onderwerp ik scherpstelde. Bij dit blaadje ging dat prima, het lag op wat mos dat op een omgevallen boom groeide.

In deze tijd van het jaar door het bos wandelen betekend paddenstoelen zien, heel veel paddenstoelen.In allerlei vormen en maten.


Ik kwam zowaar nog wat porseleinzwammen tegen. Ze groeiden op een afgebroken tak waardoor ik ook nog de onderkant van de zwam kon fotograferen.


Even verderop groeide twee reusachtige sponszwammen. De een zo groot als een voetbal, de ander als twee voetballen naast elkaar (een beetje lekke ballen, dat dan weer wel). Toevallig had ik de vrijdag daarvoor een stuk sponszwam op de markt gekocht. Die smaakte prima, op de terugweg heb ik dan ook een paar stukken mee genomen voor een lekkere pastaschotel.

De zon wou niet doorbreken, geen mooie zonneharpen in het bos dus. Maar ach, ook zonder zon was het prachtig.

Geef een reactie