Deze dag stond de Serengeti weer op de planning, dit keer naar een ander gedeelte van dit nationale park. Ook dit keer was er veel te zien, in 1 foto meteen al een giraf, een zebra en een topi. Even verderop kwam er ineens een dikdik uit het hoge gras naar voren. Hij bleef net lang genoeg staan zodat ik een foto kon maken.
Dat de dikdik maar even bleef staan en daarna snel weer verdween was niet zo gek. Even verderop lag een cheeta zijn prooi te verorberen. Voor deze kleine antilope is het erg gevaarlijk in deze omgeving.
De tocht over de Serengeti ging verder. Ineens zagen we een vreemd beeld: 4 giraffes die geen benen leken te hebben. Of misschien hadden ze liggen slapen en staken ze net hun kop omhoog? Of ze stonden in een soort van greppel, dat kon natuurlijk ook.
Hoe dan ook, het was weer leuk om ook hier een high key opname van te maken.
Terwijl we de giraffes bewonderden en fotografeerden stond een gazelle ons te bekijken. En met de camera toch al ingesteld op high key ook daar maar een foto van gemaakt.
We kwamen ook langs een meertje dat in eerste instantie vol leek te liggen met rotsen, maar de stank die uit het water kwam maakte duidelijk dat de rotsen nijlpaarden waren.
Het is bijna niet voor te stellen wat voor stank deze dieren weten te produceren. De stank komt van hun uitwerpselen die ze bij het poepen zoveel mogelijk proberen te verspreiden door hun staart te bewegen.
Maar ach, de stank probeerden we maar te negeren en we fotografeerden er lustig op los. Zoals dit ietwat guitig kijkende nijlpaard die onder de uitwerpselen van een van zijn buren zat (zoals de meeste nijlpaarden overigens)
Wanneer een van deze dieren even gaapt is het altijd een indrukwekkend gezicht.
Verderop in de Serengeti zagen we nog een klein meertje waar wat nijlpaarden in lagen. Toen we even stilstonden zagen we een van deze dieren recht naar de nimmerzats toe lopen. Eenmaal daar trok het nijlpaard zijn bek open en leken de nimmerzats zijn gebit te keuren. Het leek er op dat ze de staat van zijn gebit niet al te best vonden.
We zagen ook nog een neushoornvogel, welke soort het was weet ik niet meer. De vogel bleef eerst wat in de struiken en fladderde even later naar een tak in de boom boven hem. Nog steeds kon ik hem niet goed zien, maar hij deed een poging om iets van een tak boven hem te pakken. Bij de tweede poging lukte het hem op de foto te zetten.
Een andere vogel die we zagen was de koritrap. Een grote, statige vogel die altijd een beetje met zijn snavel in de lucht rondstapt. Als je hem zo ziet lopen kun je je niet voorstellen hoe die er vliegend uit moet zien. Het is de grootste vogel die nog kan vliegen blijkbaar.
Terugrijdend richting het kamp zagen we nog twee leeuwen in de schaduw van een boom. Ze lagen pal naast de weg, we konden ze dus goed bekijken. Net zoals de meeste leeuwen die we zagen lagen ook deze te puffen van de hitte. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat ze nog lagen uit te buiken van een feestmaal eerder die dag.
We wilden wegrijden toen bleek dat een van de jeeps niet meer wou starten. Laat dat nou net de jeep zijn die op dat moment pal naast de leeuwen stond. Terwijl de chauffeur van onze jeep en de jeep die voor ons stond buiten de jeep gingen overleggen wat nu te doen werden de leeuwen ineens alert. Gelukkig bleef het daarbij en wou de jeep naast de leeuwen even later ook starten. Geen idee hoe we dit moesten oplossen als de jeep niet meer wou starten met twee leeuwen om nog geen drie meter afstand.
Het was weer een heerlijk dagje waarin we veel hebben gezien. Zo zie je maar dat elke dag weer wat nieuws brengt.
Geef een reactie