Wat is het toch een wonderlijke wereld, de wereld van paddenstoelen. Eergisteren deed ik een workshop met Johan Vermeer en zag ik soorten die ik nooit eerder zag. Ben ik dan al die keren dat ik door het bos heb gelopen zo blind geweest? Of loop ik steeds door de verkeerde bossen? De eerstvolgende keer toch maar eens beter opletten denk ik.
Hoe dan ook, ondanks de gestage regen die de hele dag viel was het genieten deze dag. Ook bijzonder om te merken dat een paddenstoel waar ik normaal aan voorbij zou lopen nu ineens heel bijzonder bleek te zijn. Neem nou bijvoorbeeld de heksenscherm die je hierboven ziet. Zo vanaf het wandelpad gezien leek hij wat grijzig, gewoon een paddenstoel dus in mijn ogen. Maar eenmaal de camera met macrolens er op de grond naast gelegd bleek de paddenstoel ineens zacht roze. En zo ging er ineens een wonderlijke wereld voor mij open. Een wereld die ik dacht te kennen maar nog veel mooier was dan ik dacht.
Ook weer zo wonderlijk: het was een grijze, natte dag maar door de gevallen bladeren op de achtergrond leek het wel of het zonnetje scheen. En nee, hier is geen lampje gebruikt, dit zijn gewoon de kleuren en het licht zoals ze waren.
Bijzonder om te zien was het oorlepelzwammetje. Een heel klein zwammetje dat op een dennenappel groeit. Pas door de Laowa 25mm lens te gebruiken (die 5x vergroot) waren de stekels onder zijn hoedje te zien. Weer zoiets moois waar ik vast al tientallen keren aan voorbij ben gelopen.
Even verderop stonden enkele groene anijstrechterzwammen. Ook hier weer prettige verrassing toen de camera eenmaal op ‘ooghoogte’ van de paddenstoel lag: de opkrullende hoed leek wel transparant. En ook hier weer prachtige kleuren om te zien.
Een wat jonger exemplaar dat er ook stond zag er weer heel anders uit.
Wat heb ik genoten op deze natte dag. En wat is er een wereld voor mij open gegaan. Jammer dat het paddenstoelenseizoen maar zo kort is. Alhoewel, ze zijn er het hele jaar, alleen moet je dan wat beter zoeken.
Geef een reactie